Schizofrenie of dualiteit

Autisme : een uiting van schizofrenie ?

Tijdens mijn onderzoektrajecten kwam ik uit op de verwarring binnen psychiatrische zorginstellingen aangaande de diagnose met betrekking tot schizofrenie en autisme. Wanneer wordt iemand op welke wijze gediagnosticeerd ? Is er overlap, sterker nog; zijn ze beide los van elkaar te bezien ? Het is terug te lezen in mijn boek 'Van Nomade tot Monade'.

Als je het tweeluik “Space & Time” beschouwt, zou je hierbinnen al een grote dualiteit kunnen ontdekken, een grove tweedeling bij mensen. Waar “Space” staat voor dynamiek, openheid voor veranderingen en voor creatieve mogelijkheden. Daar waar het genoemde voor de andere groep mensen juist onprettig doet aanvoelen; zeg maar de controleurs. Perfectie voor hen door voltooiing in tijdsbesef bezien. Waarbij  perfectie bij de eerste groep overeenkomstig is met een ultiem product – kwalitatief bezien. Los daarvan is iedereen verbonden met tijd, zij het niet vanuit jezelf, dan wel door je omgeving. Daarom is de volgende vraag is zo essentieel. Het gaat hier dus om de tegenhanger van “Space”, namelijk :

 “What really is time ?”

~~~~~~~~~~~~~

Hierbij heb ik het dus eigenlijk over een vermeende dualiteit, die veelal als paradoxaliteit wordt gezien; de tijdsmensen – lees : Wachters (MBTI – SJ-ers) of controleurs – en de ruimtemensen – lees Vaklui (MBTI – SP-ers) of createurs. Wellicht is dit een prachtig voorbeeld van schizofrenie als fenomeen bij mensen qua perceptie vanuit een ieders unieke karakter. De strijd van Bohr en Einstein aangaande “The Observer” zou je ook in het licht van de verschillende wijze van perceptie aangaande tijd kunnen zien. Perceptie heeft alles te maken met WAAR-nemen – percipiëren, interpreteren en induceren; zeg maar op wiskundige wijze integreren, optellen, in abstractie “omhoog gaan” of nog anders “induceren” genoemd. Waarde heeft met emotie te maken en observeren gericht op waarden wordt vaak appercipiëren genoemd. Maar ja, wat is Waar, wat is de ultieme Waar-Heid ? Is het interpreteren van niet-zintuiglijke waarnemingen ten aanzien van wel-zintuiglijke waarnemingen een dualiteit te noemen, in het ergste geval schizofrenisch denken te noemen ? Daar waar Wolfgang Pauli het bestaan van Bèta-straling via zeg maar visioenen en dergelijke binnen kreeg.

~~~~~~~~~~~~~

Het idee van een andere dimensie achter de Quantum Physica werd uiteindelijk verder ontwikkeld door de reeds genoemde David Bohm. Aan de ene kant is de hypothese van Bohm empirisch oncontroleerbaar en aan de andere kant spelen individuele bewustzijn en het collectieve onbewuste geen rol in zijn theorie. Dit is acceptabel, omdat hij zijn visie als een uitbreiding van de natuurkunde zag. En de Natuurkunde wordt sinds Isaäc Newton’s Gravitatiewet een feitelijke wetenschap genoemd en wordt daarmee dientengevolge onweerlegbaarheid toegeschreven op basis van massa. Terecht voor dit moment in de zin van concrete zintuiglijkheid en feitelijkheid ?

~~~~~~~~~~~~~

Is schizophrenia een onmogelijke samensmelting van gedachten ?

 “Dualiteit – SchizoPhrenia – gespleten geest of (misschien zelfs) persoonlijkheid betekent het moeten leven naar de maatschappij en daarbij het adaptief vermogen en anderzijds je eigen pad volgen vanuit idealisme ….” 

Als de dualiteit onjuist lijkt te functioneren, deze zichzelf tegenwerkt, dan kan er sprake zijn van een paradoxaliteit tussen bedoelde dualen. Dat is een persoonlijke interpretatie. Een zuivere en objectieve benadering leert ons dat er aardse standpunten en overtuigingen in het spel zijn, wat onze verdere denkwijzen en vaak omgang met anderen blokkeert.

Zo maar een andere beschouwing vanuit het woord Schizo-frenie die mij te binnen schoot, is de volgende : “Het woord “schizoïde” is ‘n negatieve benaming voor “sterk auto-didactisch”. Anders gezegd : “Je zelf vragen voorleggen en die vervolgens ook zelf gaan beantwoorden.”

In deze tijd waar wetenschap, concretie en materialisme hoogtij vieren, worden genoemde verschijnselen ook als zodanig benaderd. Hoe meer concrete feitelijkheden, geconstateerd vanuit geobserveerde gedragingen, hoe zuiverder de diagnoses ? Of mist de diagnosticus een essentieel aspect ? Dat wat als zintuiglijke perceptie voor 'realiteit' wordt opgevat, hoe wordt het niet-zintuiglijke daar in meegenomen ? Is dat de analytische diagnose, de schizofrenie binnen psychische zorg, die zegt dat een diagnose slechts alleen op die wijze mag worden vastgesteld ? Is dit negeren van sympathie of empathie - hier gaat het om energetische interactie - nu juist wat volgens diezelfde diagnosticus iemand tot autist maakt ?