Ben’s boek met de titel “The
core of the Matter” toont een viertal cases ten aanzien van het – zo noem
ik het – conditioneren van de medewerker, alleen heet het in dit boek motiveren
van hun door de manager. Daarvoor introduceert hij het begrip dualiteit. Ben’s
beschrijvingen aangaande dualiteit hebben echter betrekking op een ander aandachtsgebied
dan waarop ik in eerste instantie doel in mijn boek. Alhoewel het voor mij
uiteraard gemakkelijk is deze gedachtesprong te maken. Immers ze liggen in
elkaars verlengde en dit boek gaat nu juist over het fenomeen bewustzijn,
alleen met andere benaderingen dan de zijne. Dit en meer in mijn boek : "Apprenti".
Daar ik in gedachten aan Ben had toegezegd de moeite te willen
nemen om zijn boek in te zien, sloeg ik vervolgens zijn boek willekeurig open –
wat ik vaker doe tijdens het lezen van boeken, immers je komt daarmee heel vaak
uit op het deel van de tekst, waar je aandacht op dat moment lag. De naam die gelijk
opviel en mijn aandacht trok, was die van Skinner. Als we over een modus van motivatie spreken aangaande gedrag,
dan is een voor de hand liggende onderzoeker in dit aandachtsveld Skinner. In
mijn tweede boek heb ik deze gedragspsycholoog al uitgebreid beschreven vanuit
het gezichtsveld van Ken Wilber’s “4-culturen
kwadrant”. Binnen “Wilber”
vertegenwoordigt Skinner het aspect “It”
naast “I “ volgens Freud, “We” namens Gadamer en “Its” namens Marx. Als we “It” binnen “I” van Freud in het vorige deel van dit hoofdstuk beschouwen, het
“Es”, dan is dit het meest primitieve
deel van de psyche, al dan niet geleid door het lustprincipe, ook wel het
oerinstinct genoemd.
~~~~~~~~~~~~~
Als ik me vervolgens op basis van het duale denksysteem tracht
in te leven dat hierop betrekking heeft, namelijk het bewuste of niet bewuste
deel van het eigen gedrag, dan zou dat tot een aantal richtingen kunnen leiden,
namelijk de mens als robot, waarbij het gedrag van de medewerker voorgeprogrammeerd
is of geconditioneerd wordt door de manager. De manager “dwingt” de medewerker
in een bepaalde operante modus; operante conditionering; Skinner ten voeten uit.
De medewerker wordt blootgesteld aan een bepaalde omgeving en sfeer, waarbinnen
hij zijn werk kan dan wel moet doen of in ieder geval verwacht wordt te doen.
Het bewuste gedrag wordt genegeerd en er is dientengevolge geen
motivatieprikkel nodig om het werk te voltooien.
Bewust gedrag ten aanzien van
zelfontplooiing en zelfontwikkeling wordt gesmoord; de emotie wordt
uitgeschakeld en de effecten ervan vermeden. De manager drukt de medewerker in
onbewust gedrag. Zolang de medewerker hierbinnen actief blijft, zou je jezelf
kunnen afvragen of de medewerker zich bewust is van deze modus bij zichzelf of
dat hij of zij mogelijk niet anders kan acteren dan binnen deze modus vanwege
vermeende persoonlijke afhankelijkheden. Dit ligt tegenwoordig vaak vast op het
inkomstenaspect.
~~~~~~~~~~~~~
Anderzijds kan het zo zijn dat de operante conditionering meer
bewust gedrag wil oproepen door in te gaan op de positieve effecten die bepaald
prikkels teweeg kunnen brengen bij de medewerker. Het boekje “Nudge” van Thaler & Sunstein is
hiervan een ultiem voorbeeld. Is dit dan daadwerkelijk het promoten van
positief bewust gedrag ? Wat kan ik daar als Wil’fred op zeggen dan dat dit voor
mij een ander woord voor “manipuleren”
is, dat de manager op slimme wijze de medewerker voor zijn karretje wil spannen
ten behoeve van zijn (eigen-)belangen ? Is dit bewust gedrag wel dat gedrag
waar de medewerker zelf een voorstander van is ? Want ondanks dat het lijkt dat
hem of haar vrijheid is geboden, bevindt die zich gewoon in de modus zoals de
manager dat voor zich ziet. Als we naar vooral het Onderwijs en de Zorg kijken
met al hun “teamleiders”, dan kan ik niet anders constateren dat dit een
gemanipuleerde wijze van democratie op de werkvloer is, dat wat de Romeinen
2000 geleden al deden: “Verdeel &
Heers”. Het lijkt dan wel dat elke medewerker middels een ieder meer
inspraak heeft, niets is minder waar. De kaarten zijn allang geschud, de
strategie ligt hoe dan ook vast ongeacht de inzichten en visies van de teams.
Vervolg : MBA en Dualiteit (2)
Noot. Destijds heb ik met het schrijven van het boek Ben op de hoogte gebracht van de bedoelde inhoud en een voorstel gedaan om een bredere invulling aan zijn/de MBA's te geven.
BeantwoordenVerwijderen(2 juli 2013) ~ Joop van der Reijden over Cultuurverandering in Organisaties: ´de Trap wordt altijd Van Boven schoongeveegd´. http://lnkd.in/ky5f_H
BeantwoordenVerwijderen~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cultuur is beleving en expressie. Het heeft niets met maakbaarheid te maken. Als dat zo is, kun je beter iedereen eruit schoppen en mensen van de straat naar binnen trekken, dan heb je in ieder geval een andere cultuur. Waar angst vaak over gaat betreft afhankelijkheid en paranoia (wat bij wie ?), die volgen uit bepaalde visies/belevingen binnen de cultuur van de organisatie en is individueel gerelateerd. Zie hier de essentie van de maak-cultuur (presentatie buitenwereld) en de veel krachtiger subcultuur.
De gemiddelde empathie van een MBA-er of soortgelijk is die van een aardappel (ik stond net te koken :-) ) Het enige wat ze denken te bereiken is congruentie van beide culturen. Onmogelijk omdat het compleet verschillende dimensies betreft.
Kijk, juist Willem Mastenbroek zou kunnen weten dat bij organisatiecultuur en bedrijfsprocessen het over de presentatiecultuur gaat. En ja die hangt onder andere samen met competenties en skills en is dientengevolge redelijk inricht/maak/baar. De (onderliggende) subcultuur ~ pleonastisch :-) ~ wordt eigenlijk niet benoemd en dit daarmee negerend is de organisatie "dus maakbaar" volgens de stijl en structuur van de leider. Totdat ......
Dat is dan ook precies het punt van articulatie tijdens de promotie van Ben Tiggelaar (2010) ~ die toen terecht aan de aanwezigen vroeg wie zijn vervolgonderzoek wilde doen ~ dat het juiste antwoord niet gegeven kon worden door hem en zijn promotors (w.o W.M. zelf) niet "doorvroegen" ~ althans zo heb ik het toen aangevoeld, en dat terwijl de antwoorden gewoon in zijn eigen boek beschreven stonden zonder dat hij zich er bewust van was ....
"l'Histoire se répête" hier opnieuw. Het verschil tussen de sterk cognitieve benadering van organisaties en andere intelligenties waaronder de intuïtieve.
(meer hierover in boek "Apprenti" : http://bit.ly/XzdW3d en http://bit.ly/RAIZXB)