De andere moraliteit is de “Open
Morality”. Hier gaat het om creativiteit en progressie. Het gaat hier niet
om sociale cohesie en heeft daarmee het open karakter, aldus Bergson. De bron
van deze open moraliteit zijn creatieve emoties. Het verschil van deze
creatieve emoties en de normale emoties is gelegen in het feit dat bij
laatstgenoemde een verschijning ons in een emotionele staat brengt. Bij de
eerstgenoemde versie geraken we in een emotionele staat, waarna ons de
bijkomstige verschijning ervan helder wordt. Het is wellicht een goede vraag of
deze verschijning – in de breedste zin van het woord – een oorzaak is of
slechts een event. Een afdruk of indruk ervan.
~~~~~~~~~~~~~
Hierbij laat Bergson ook de sprong van intuïtie zien. De creatieve modus
maakt iemand instabiel en zorgt ervoor dat iemand uit zijn dagelijkse
intelligentiemodus wordt gebracht, wat wordt verwezen naar behoeften. Zeker,
want Bergson vergelijkt in zijn “The Two
Sources” creatieve emoties met instabiele mentale staten zoals die bij
krankzinnigen aangetroffen wordt. Wat hij echter in gedachten heeft, is een
mysterische ervaring. Voor Bergson is een mysterieuze ervaring echter geen
simpele mentale onbalans. Daar waar vermeende chaos optreedt, ontspruiten de
mooiste creaties. In de Chaostheorie wordt dit zo benaderd. Dat kan alleen als
er druk, een bepaalde spanning van buitenaf op de persoon in kwestie wordt
gelegd. Zie hier de essentie van de volgorde qua creatieve emotie waar Bergson eerder
al op doelde.Het kan natuurlijk zo zijn dat een emotionele herinnering als
katalysator optreedt, zo krijg ik nu (28 juli) als informatie binnen. Voor mij
is het aspect van mentale onbalans in onze maatschappij benaderd als “ziekte”
nooit zo geweest. Het is een bepaalde uniciteit die hoort bij het individu in
kwestie. Altijd. De buitenwereld drukt daar vervolgens vaak de stempel
“onhandelbaar” op. Koppelt er een probleem aan en is daarmee in staat het individu
in kaders – de medisch-financiële – te plaatsen. Verkeerde aandacht, dus. Het
gaat om de betrokkenheid, de echte oprechte aandacht, de juiste energie met de
ultieme informatie. Dergelijke voorvallen heb ik middels een discussie in mijn
vijfde boek uitgebreid uiteen gezet. Een soortgelijke invalshoek is de
uiteenzetting in mijn derde boek over Homeopathie namens Samuel
Hahnemann.
~~~~~~~~~~~~~
Denk voorts eens aan de prachtig geschreven boeken van Heleen van Royen,
ik herinner me een TV interview met haar eind mei van dit jaar. Ongeacht of je
haar inhoud, plat, banaal of wellicht vulgair vindt. Ze heeft enkele malen een
psychose gehad – zo vertelde ze – wat ik zie als – hoe vervelend het ook was –
ultieme initiator om te komen tot prachtige creaties. In mijn derde boek heb ik
de kracht van de juiste informatie beschreven. Psychosen zijn als speciale
energieën met bepaalde informatie te beschouwen. Als je informatie trouwens verder uitpluist, zie je gelijk, wat een
vreemd, samengesteld woord dit eigenlijk is. De essentie van dit woord is
namelijk “formatie” of “form”. In-formeren betekent dus eigenlijk
niets anders dan een energie overbrengen in een bepaalde vorm, structuur of
volgens een bepaald herkenbaar patroon. Je mag hier energie ook vervangen door
“data”. Sterker nog; we kunnen het transformeren in Wilber’s 4 culturen-kwadrantengedachte.
De gedachte van “We” in analogie van
de in-formatie die ons allen aangaat. De de-formatie door ons aller individuele
interpretatie, waarbij we zelf invulling geven aan de ons aangereikte
in-formatie, waarbij de in-formatie sterk gede-formeerd raakt. Vervolgens
trachten we het te objectiveren, waardoor er een vervorming heeft
plaatsgevonden; de in-formatie is misvormd, is mis-formatie – “It” – geworden; het effect is anders dan
de boodschap beoogde. Tenslotte trachten we met ons allen de essentie van de in-fomatie
weer op ons te betrekken door het te re-formeren naar wat het ooit was; “Its”. En daarmee zijn we weer rond.
~~~~~~~~~~~~~
Zuivere mysterieuze ervaringen monden uit in een actie. Het kan niet
slechts een goddelijke overweging of bespiegeling zijn. Deze associatie met de
creatieve emoties met mysterieuze ervaringen betekent – althans voor Bergson –
dat dynamische religie is mystiek. Natuurlijk kan de dynamische religie, omdat
deze altijd creatief is, nooit geassocieerd worden met welke specifieke
opgezette set van doctrinaties. Een religie met opgezette en rigide
doctrinaties zijn altijd statisch.
Daarom werken voornamelijk zoveel overheidsinstanties vaak ook zo
moeizaam. Elke poging tot eigen initiatief, tot creativiteit, wordt niet
gehonoreerd, omdat het buiten de kaders van regels, procedures en wat nog meer
zij, valt. Zo is “het pragmatisme de
dooddoener van elke regelgeving.” Dit en meer in mijn boek "Apprenti". Herinner je je tenslotte nog de TV-reclame van “de paarse krokodil” over pragmatisme en
regels ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten