McWhinney - Fuseren

De 4 Wereldbeelden tegenover Fuseren

Will McWhinney’s 4-wereldenbeelden is erop gericht aan te geven hoe de wereld “in elkaar zit”. Hoe zit die wereld eigenlijk in elkaar ? Daarvoor gebruikte hij de interpretaties van hoe mensen elkaar, de wereld en de omgeving om zich heen benaderen en dit natuurlijk op geheel persoonlijk en individuele wijze verwerken.  Dit en meer in mijn vierde boek : "De 4 Wereldbeelden namens Will McWhinney".

Wanneer er sprake is van tegengestelde belangen, is het zaak te bezien vanuit welke wereldbeelden deze problematiek benaderd wordt. Hiermee is dus het spel bepaald wat gespeeld wordt. De thesis en antithesis leiden in dat geval tot de synthesis. Op de juiste manier gaan energieën middels gevoelens ten opzichte van elkaar, woorden, mimiek en grimas (algehele communicatie) met elkaar resoneren. Als er sprake is van resonantie, betekent dit een overkoepelende energie – de “Tao” van deze context – die beide partijen bijeen houdt. Resonantie houdt dus in dat dit energieproces oneindig lag zou kunnen doorgaan zonder of met minimale energie van buitenaf. Los van wat de dimensie van de energie is. Volgens mij weten we beide wanneer er sprake is van echte resonantie om welke energievorm het gaat. 

~~~~~~~~~~~~~

Natuurlijk levert een synthesis een energieopbrengst op dat je als product van thesis en antithesis ook wel de samenwerking of overeenkomst kunt noemen. Ondanks dat deze “energie” is losgekomen van het proces, blijft de synthesis en daarmee de resonantie in tact. Immers dat is geheel andere vorm van energie. Binnen onze concrete energiewereld kunnen we 2 afsplitsingen binnen energie na de transformatie. Dat zijn exergie en anergie. Met de eerste vorm kun je mechanische arbeid verrichten, zeg maar het zijn de PK’s van de energie, met de anergie vaak in de vorm van warmte of andere “restenergie”, kan dat niet. De natuurlijke verhouding tussen beide ligt op respectievelijk zo’n 40 en 60 % vanuit 100 % “ingebrachte” energie bezien. Het is daarom ook dat die andere dimensie van energie onbewerkelijk is voor de mens. Deze energie ontvouwt (enfolding) zich of dooft uit (exstincting) binnen bepaalde samenstellingen. Deze energie is dus ook niet onvoorwaardelijk oproepbaar. 

Het is verbonden aan de oprechte intentie van het willen samenwerken of in dit geval het fuseren van organisaties. Als deze ontbreekt – en dat is wat sommige mensen heel goed kunnen voelen en aangeven – is elke vorm van samenwerking een farce. Wat is jouw gevoel hierin ?