Het schaap met de vijf poten

Verdiensten op basis van talent

Iedereen die sociaal is, een flinke dosis sympathie en empathie meebrengt, is best goed in staat te “verkopen” afschoon hij of zij geen “rasverkoper” is. Meestal wordt de keuze bepaald op basis van vertrouwen, enerzijds door reeds bewezen diensten anderzijds door de onderlinge sociale verhoudingen zoals een voormalig studiegenoot. Deze verkoopfase wordt spin off genoemd.  Dat aspect heeft “gunnen” in zich. Dit staat beschreven in min eerste boek : “Van bovenkamer naar onderbuik”.

Waarom eist dan een grote consulting organisatie in het midden van het land van hun sollicitanten voor consultant in spé, dat zij op jaarbasis 250 K binnenbrengen ? Naast de zeventig procent van de tijd te besteden aan consultancy zouden zij dus in de resterende dertig procent van de tijd 250 K voor deze organisatie moeten binnenhalen. Dat is voor mij een raadsel. Een inschatting van de inkomstenverdeling wordt door mij als volgt berekend:

Mijn uitgangspunten zijn :

-       200 werkdagen

-       30 % Sales = 60 werkdagen (ca. 3 maand)

-       70 % Consultancy = 140 werkdagen (ca. 7 maand)

-       Opbrengst vanuit 30 % Sales / Acquisitie zou ca.  250 K tbv de continuïteit & overhead

-       Opbrengst vanuit 70 % Consultancy ca. 160 K bruto inkomsten

-       Kosten ca 125-150 K per werknemer

~~~~~~~~~~~~~

Middels vele onderzoeken is aangetoond dat Sales of Acquisitie voor zeventig procent uit iemands persoonlijkheid bestaat en dus zal de resterende dertig procent in dit geval wel de waarborg vanuit deze grote organisatie zijn met aspecten als betrouwbaarheid en naamsbekendheid. Vanuit de MBTI-methodiek bezien is er een duidelijk verschil tussen de “Rasverkoper” en de echte “Raadgever”. Toch, als ik deze rekensom op een willekeurige consultant betrek, die blijkbaar succesvol genoeg is om in drie maanden tijd middels acquisitie 250 K of meer binnen te halen, waarom zou zo iemand dan nog voor deze organisatie gaan werken ? Zelfs een grove inschatting geeft al aan dat een dergelijke persoon op basis van misschien zes maanden werken 100 K op jaarbasis overhoudt en vervolgens zes maanden vakantie kan gaan vieren. Wie wil dat niet ? Is er bij deze organisatie sprake van geldslavernij ? Hoe lang duurt het voordat deze personen een burn out oplopen ?

In dit geval heb ik het over de effectiviteit en dus over het tactisch werkniveau. Op tactisch niveau draait het om prestatie-indicatoren, prestatie-indicatoren welke betrekking hebben op resultaten van de activiteiten van elke “Vakman” of de expert. Alleen de “Vakman” die direct met geld en/of omzet bezig is, heeft in zijn of haar prestatie-indicator “het geldaspect” verwerkt. Al het andere is verre van de aangehaalde prestatie-indicatoren. 

~~~~~~~~~~~~~

Wanneer mensen “hun ding” kunnen doen, in een flow raken, verre van verkeerde stress kunnen werken, zal de prestatie hoog zijn en zijn vervolgens de commerciële revenu’s hoog. Ook in de omschreven casus lijkt het erop dat de volgorde verkeerd wordt bepaald. Een enkele persoon, die dat wel kan, zal succesvol zijn namens deze organisatie, echter hij of zij laat zich gelijk omdopen tot geldslaaf voor diens baas.

Kan de echte geldslaaf op deze wijze gelukkig zijn ? David Keirsey heeft als Amerikaans MBTI-onderzoeker, middels zijn onderzoeken aangetoond dat een groot aantal mensen een burn out oploopt vanwege de onrealistisch gestelde doelen. Ditzelfde werd aangetoond door onderzoeksbureau Gallup. Dezelfde vraag anders gesteld, bestaan er gelukkige schapen met vijf poten ?